Er zijn twee opvangkampen, Kamp 'Moria', het officiële kamp vanuit de EU en kamp 'Kara Tepe' van Steffi de Pous. Zij (een yogadocente uit Amsterdam) is gestart met het inzamelen van draagdoeken. De weg vanaf de zee naar het kamp is namelijk lang en moeders tillen hun baby's of vervoeren ze in dozen die zij vinden onderweg. Het inzamelen van de draagdoeken (om deze tocht iets makkelijker te maken) was zo'n groot succes, dat de Stichting 'Because we Carrry' hieruit is ontstaan. De situatie op Lesbos liet Steffi niet meer los en zij is daar gaan wonen en heeft het vluchtelingenkamp 'Kara Tepe' georganiseerd op basis van gelijkwaardigheid en respect.
De omstandigheden in het EU-kamp 'Moria' zijn slecht, het kamp is overbelast. Er verblijven meer dan twee keer zoveel mensen dan dat er voorzieningen zijn. Het is er onveilig, ook voor vrouwen. Mensen slapen in tenten (ook nu het winter wordt) en het sanitair is er ronduit smerig. Op het kamp van Steffi 'Kara Tepe' heeft ieder gezin een eigen container. Maaltijden worden er rondgebracht (ipv. dat mensen in de rij moeten staan) en er worden activiteiten georganiseerd, waaronder onderwijs voor de kinderen.
Om vanuit 'Kara Tepe' ook de situatie in het EU kamp Moria te verbeteren heeft Steffi meerdere projecten opgezet. Zo zijn er bijv. 10 mensen begonnen met een afvalzak en een prikstok om het Moria-kamp schoner te krijgen en daarmee te voorkomen dat ziekten uitbreken. Mensen worden hierdoor geïnspireerd om mee te helpen, vanuit het kamp zelf. Een positieve olievlek die zich steeds verder uitbreidt. Op Lesbos is er een afvalberg met gebruikte reddingsvesten. Vluchtelingen naaien samen met vrijwilligers hier tassen van, waar ze weer eten van kunnen kopen. Johnnie de Mol is geïnspireerd geraakt door het werk van Steffi. Hij heeft (met zijn invloed in de wereld van bnn-ers) de stichting 'movement on the ground' opgezet.
Er zijn veel vrijwilligersprojecten op Lesbos, ook uit Nederland. Vanuit Drenthe ( Peest) heeft Liesbeth Bloemendal samen met Pieter Wittenberg en Dinne van der Vlis 'Shower Power' opgericht. Zij hebben hun huis op Lesbos opengesteld voor vrouwen en kinderen zodat zij zich veilig kunnen douchen. Op deze manier wil 'Shower Power' vanuit gelijkwaardigheid en menswaardigheid hun bijdrage leveren vanuit de visie: 'niemand kan iedereen helpen, maar iedereen kan wel iemand helpen'.
Wat we nog graag willen vertellen is dat ook Griekse mensen zich actief inzetten om de omstandigheden voor de vluchtelingen te verbeteren. Nikos en Katherina hebben bijvoorbeeld een restaurant op Lesbos. Ze zagen in 2015 de toeristen wegblijven en de vluchtelingen komen. Vanuit het idee 'wij hebben genoeg' zijn zij gaan helpen. Zij hebben hun restaurant 'Home for all' opengesteld voor vluchtelingen. Elke dag nodigen Nikos en zijn vrouw Katherina zo'n 40 mensen uit om te komen eten. Deze komen allen uit kamp 'Moria'. Er wordt dan vers eten geserveerd en er is ruimte om met elkaar in gesprek te gaan. Even zitten op stoelen (want die zijn er niet in het kamp) is voor mensen heerlijk en als het meezit wordt er gedanst. De kinderen krijgen een knuffelbeest en er wordt kleding uitgedeeld. Ook worden er Engelse lessen gegeven ( door vluchtelingen die docent zijn in het land van herkomst) en zijn er muzieklessen. Even een dag of een avond ervaren dat er hoop is. De zorgen en vaak de uitzichtloosheid zijn zo voor even op de achtergrond.
Het afgelopen jaar heb ik als vrijwilliger een paar weken onderdeel mogen uitmaken van 'Home for all'. Hierover kom ik graag vertellen op de koffieochtend in het dorpshuis van Schipborg op vrijdag 23 november om 10:00 uur.
Gerda Pilon (foto hieronder)